Postanowienie-Zażalenie nº Z.U. 2012 / 1B / 96 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), February 14, 2012
Judge | Adam Jamróz |
Resolution Date | February 14, 2012 |
Issuing Organization | Trybunału Konstytucyjnego (Polska) |
96/1/B/2012
POSTANOWIENIE
z dnia 14 lutego 2012 r.
Sygn. akt Ts 237/10
Trybunal Konstytucyjny w skladzie:
Andrzej Rzepliński - przewodniczący
Adam Jamróz - sprawozdawca
Marek Zubik,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunalu Konstytucyjnego z dnia 16 maja 2011 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Wioletty D.,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić zażalenia.
UZASADNIENIE
W sporządzonej przez radcę prawnego skardze konstytucyjnej Wioletty D. (dalej: skarżąca), wniesionej do Trybunalu Konstytucyjnego 16 września 2010 r. (data nadania), zarzucono niezgodność: (1) art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu spolecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, ze zm.; dalej: u.u.s.r.) z art. 2 w związku z art. 32 ust. 1, z art. 7, a także z art. 67 w związku z art. 30 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji; (2) art. 5a ust. 1 u.u.s.r. z art. 67 w związku z art. 30 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji.
W petitum skargi konstytucyjnej podniesiono, że zaskarżone przepisy u.u.s.r. naruszać mają: prawo do zabezpieczenia spolecznego, zasadę ochrony godności, prawo do ochrony zdrowia, zasadę równości dostępu do świadczeń z ubezpieczenia spolecznego, "prawo do pewności, trwalości, stabilności i nieprzypadkowości orzeczeń przyznających uprawnienia do zabezpieczenia spolecznego", zasadę ochrony praw nabytych oraz "prawo do jednoznacznej określoności sytuacji prawnej". Jednakże w uzasadnieniu skargi skarżąca poprzestala jedynie na krytyce rozstrzygnięcia organu rentowego.
Postanowieniem z 16 maja 2011 r. Trybunal Konstytucyjny - na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 in fine oraz art. 36 ust. 3 w związku z art. 49 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) - odmówil nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej ze względu na niewykonanie przez skarżącą obowiązku wynikającego z art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy o TK. Skarżąca nie przedstawila bowiem w uzasadnieniu skargi, w jaki sposób prawa lub wolności wywodzone przez nią z powolanych wzorców konstytucyjnych zostaly naruszone przez zaskarżone przepisy.
Odpis powyższego postanowienia zostal doręczony pelnomocnikowi skarżącej w dniu 23 maja 2011 r.
W sporządzonym przez radcę prawnego piśmie procesowym, wniesionym do Trybunalu Konstytucyjnego 30 maja 2011 r. (data nadania), skarżąca zlożyla zażalenie, zarzucając Trybunalowi naruszenie art. 36 ust. 1 w związku z art...
To continue reading
Request your trial