Postanowienie-Zażalenie nº Z.U. 2012 / 1B / 142 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), February 16, 2012

• Judge: Miroslaw Granat
• Resolution Date: February 16, 2012
• Issuing Organization: Trybunału Konstytucyjnego (Polska)

142/1/B/2012

POSTANOWIENIE

z dnia 16 lutego 2012 r.

Sygn. akt Ts 153/11

Trybunal Konstytucyjny w skladzie:

Andrzej Rzepliński - przewodniczący

Miroslaw Granat - sprawozdawca

Piotr Tuleja,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunalu Konstytucyjnego z dnia 10 października 2011 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Danuty M., Marka M. oraz Dariusza M.,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunalu Konstytucyjnego 16 maja 2011 r. Danuta M., Marek M. oraz Dariusz M. (dalej: skarżący) wystąpili o stwierdzenie niezgodności art. 48 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) z art. 45 ust. 1 Konstytucji.

Trybunal postanowieniem z 10 października 2011 r. odmówil nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, stwierdzając oczywistą bezzasadność zarzutów skarżących. Przede wszystkim, Trybunal podkreślil, że stosownie do art. 386 § 6 k.p.c. ocena prawna i wskazania determinujące dalsze postępowanie, po ich przedstawieniu w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji, wiążą zarówno sąd, któremu sprawa zostala przekazana, jak i sąd drugiej instancji ponownie rozpoznający sprawę. Z tej przyczyny sąd drugiej instancji ponownie orzekający w sprawie nie kontroluje orzeczenia, które wydal wcześniej. Niemniej, co przypomnial Trybunal, sędziowie orzekający po raz drugi w tej samej sprawie w instancji odwolawczej podlegają wylączeniu na zasadach przewidzianych w art. 49 k.p.c., tzn. na swój wniosek lub wniosek stron (uczestników) postępowania.

Skarżący wnieśli w terminie zażalenie na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. W zażaleniu, powtarzając argumenty zawarte w skardze, zarzucają, że zostali pozbawieni prawa do niezależnego i bezstronnego sądu. Co więcej, ich zdaniem nie istnieją żadne powody, dla których sędzia orzekający ponownie w drugiej instancji w tej samej sprawie nie podlegalby wylączeniu od rozpoznania z mocy prawa. Skarżący twierdzą też, że z uwagi na brak dopuszczalności w ich sprawie skargi kasacyjnej zostali pozbawieni "prawa do uzyskania rozstrzygnięcia zgodnego ze skladanymi wnioskami i ustaleniami stron".

Trybunal Konstytucyjny zważyl, co następuje:

1. Zgodnie z art. 36 ust. 4 w zw. z art. 49 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) skarżącemu...