Postanowienie-Zażalenie nº Z.U. 2012 / 1B / 146 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), February 29, 2012

JudgeAndrzej Wróbel
Resolution DateFebruary 29, 2012
Issuing OrganizationTrybunału Konstytucyjnego (Polska)

146/1/B/2012

POSTANOWIENIE

z dnia 29 lutego 2012 r.

Sygn. akt Ts 166/11

Trybunal Konstytucyjny w skladzie:

Stanislaw Rymar - przewodniczący

Andrzej Wróbel - sprawozdawca

Maria Gintowt-Jankowicz,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunalu Konstytucyjnego z dnia 22 listopada 2011 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Cersanit S.A.,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunalu Konstytucyjnego 27 maja 2011 r. (data nadania) Cersanit S.A. (dalej: skarżąca) wystąpila o stwierdzenie niezgodności przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) dotyczących skargi kasacyjnej, tzn. art. 3983 § 3, art. 39813 § 2, art. 3989 § 1 pkt 1, 2 i 4, oraz odnoszących się do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, tzn. art. 4241a § 1 i 2, z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2, art. 77 ust. 1 i 2 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji.

Postanowieniem z 22 listopada 2011 r. Trybunal Konstytucyjny odmówil nadania dalszego biegu skardze. W ocenie Trybunalu skarżąca nie przedstawila orzeczenia wydanego na podstawie art. 3983 § 3, art. 39813 § 2 oraz art. 4241a § 1 i 2 k.p.c. Co więcej, Trybunal stwierdzil, że zlożona skarga konstytucyjna jest przedwczesna, a argumenty mające wykazać sposób naruszenia konstytucyjnych praw podmiotowych są bezzasadne w stopniu oczywistym. Po pierwsze, wbrew twierdzeniom skarżącej kwestionowane przepisy nie zamykają jej drogi do dochodzenia odszkodowania za szkodę wyrządzoną niezgodnym z prawem orzeczeniem sądu. Po drugie, skarżąca nie skorzystala z przyslugującej jej - zdaniem Trybunalu - ochrony wynikającej z art. 4171 § 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm.; dalej: k.c.).

Na powyższe postanowienie skarżąca zlożyla zażalenie, w którym podnosi, że - wbrew odmiennym ustaleniom Trybunalu Konstytucyjnego - orzeczenie, z którym wiąże naruszenie swoich konstytucyjnych praw podmiotowych, zostalo wydane na podstawie art. 39813 § 2 k.p.c., uniemożliwiającego kwestionowanie oczywiście wadliwych ustaleń faktycznych. Ponadto, skarżąca twierdzi, że skarga nie jest przedwczesna, gdyż "zainicjowanie postępowania przed wlaściwym sądem okręgowym o wynagrodzenie szkody wyrządzonej prawomocnym orzeczeniem wydanym w jej sprawie (...) jest niedopuszczalne w myśl art. 4241a § 1 i 2 k.p.c.". W uzasadnieniu...

To continue reading

Request your trial

VLEX uses login cookies to provide you with a better browsing experience. If you click on 'Accept' or continue browsing this site we consider that you accept our cookie policy. ACCEPT