Postanowienie-Zażalenie nº Z.U. 2012 / 1B / 158 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), February 08, 2012

• Resolution Date: February 08, 2012
• Issuing Organization: Trybunału Konstytucyjnego (Polska)

158/1/B/2012

POSTANOWIENIE

z dnia 8 lutego 2012 r.

Sygn. akt Ts 308/11

Trybunal Konstytucyjny w skladzie:

Maria Gintowt‐Jankowicz - przewodnicząca

Zbigniew Cieślak - sprawozdawca

Stanislaw Rymar,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunalu Konstytucyjnego z dnia 9 grudnia 2011 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Janusza B.,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej Janusz B. (dalej: skarżący) zarzucil niezgodność art. 110 § 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, ze zm.; dalej: k.p.w.) z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Zdaniem skarżącego zaskarżony przepis, w zakresie, w jakim wylącza możliwość wniesienia przez pelnomocnika strony kasacji od wyroku wydanego w trybie przepisów rozdzialu 20 k.p.w., narusza konstytucyjną zasadę równości. W nieuzasadniony sposób różnicuje bowiem sytuację osób występujących o odszkodowanie za niesluszne ukaranie lub zatrzymanie w postępowaniu w sprawach o wykroczenia w porównaniu z osobami występującymi z takim roszczeniem w postępowaniu karnym.

Postanowieniem z 9 grudnia 2011 r. Trybunal Konstytucyjny odmówil nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu. Powodem wydania takiego rozstrzygnięcia bylo ustalenie, że jako jedyny wzorzec kontroli zaskarżonego przepisu skarżący powolal art. 32 ust. 1 Konstytucji. Tymczasem, jak wynika z utrwalonego orzecznictwa Trybunalu Konstytucyjnego, przepis ten nie może stanowić samodzielnego wzorca kontroli konstytucyjności norm w postępowaniu inicjowanym wniesieniem skargi konstytucyjnej, lecz może być powolany jedynie wówczas, gdy zostanie odniesiony do treści innych norm konstytucyjnych chroniących poszczególne wolności i prawa naruszone kwestionowaną w skardze regulacją. Trybunal stwierdzil, że w niniejszej sprawie skarżący nie wskazal, aby naruszenie zasady równości pozostawalo w związku z jakimkolwiek konstytucyjnie chronionym prawem podmiotowym.

Zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu wniósl pelnomocnik skarżącego. Podniósl w nim po pierwsze, że w sytuacji, w której art. 32 ust. 1 nie mógl stanowić samodzielnego wzorca kontroli zaskarżonego przepisu, Trybunal powinien wezwać skarżącego do uzupelnienia braków formalnych skargi konstytucyjnej przez wskazanie dodatkowo innego wzorca kontroli oraz po drugie, że w niniejszej sprawie zachodzi wyjątek od zasady, iż art. 32...