Postanowienie nº Z.U. 2012 / 7A / 89 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), July 10, 2012

• Judge: Slawomira Wronkowska-Jaśkiewicz
• Resolution Date: July 10, 2012
• Issuing Organization: Trybunału Konstytucyjnego (Polska)

89/7/A/2012

POSTANOWIENIE

z dnia 10 lipca 2012 r.

Sygn. akt SK 26/10

Trybunal Konstytucyjny w skladzie:

Miroslaw Granat - przewodniczący

Wojciech Hermeliński

Adam Jamróz

Teresa Liszcz

Slawomira Wronkowska-Jaśkiewicz - sprawozdawca,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 lipca 2012 r., skargi konstytucyjnej Beaty Sawickiej o zbadanie zgodności:

- art. 184 § 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim nie przyznaje oskarżonemu, analogicznie do prokuratora, prawa wystąpienia w postępowaniu sądowym z wnioskiem o uchylenie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka w sytuacji, w której okaże się, że w czasie wydania tego postanowienia nie istniala uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej albo że świadek zlożyl świadomie falszywe zeznania lub nastąpilo jego ujawnienie,

alternatywnie:

- art. 184 § 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim obejmuje slowa "na wniosek prokuratora",

z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 42 ust. 2 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

umorzyć postępowanie.

UZASADNIENIE

I

1. W skardze konstytucyjnej z 12 sierpnia 2010 r. Beata Sawicka (dalej: skarżąca) wniosla o stwierdzenie, że art. 184 § 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.; dalej: k.p.k.) w zakresie, w jakim nie przyznaje oskarżonemu, analogicznie do prokuratora, prawa wystąpienia w postępowaniu sądowym z wnioskiem o uchylenie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka w sytuacji, w której okaże się, że w czasie wydania tego postanowienia nie istniala uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach

   2

   świadka lub osoby dla niego najbliższej albo że świadek zlożyl świadomie falszywe zeznania lub nastąpilo jego ujawnienie, jest niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 42 ust. 2 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji. Alternatywnie jako przedmiot skargi konstytucyjnej wskazala art. 184 § 8 k.p.k. w zakresie, w jakim obejmuje slowa "na wniosek prokuratora".

   1.1. Skarga konstytucyjna zostala wniesiona na tle następującej sprawy: Prokuratura Apelacyjna w Poznaniu skierowala do Sądu Okręgowego w Gdańsku akt oskarżenia m.in. przeciwko skarżącej o przestępstwo z art. 230 § 1 k.k. i art. 228 § 3 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 12 k.k. W sklad materialu dowodowego stanowiącego podstawę oskarżenia wchodzą zeznania dwóch tzw. świadków anonimowych (oznaczonych jako świadek 1 i świadek 2, będących funkcjonariuszami Centralnego Biura Antykorupcyjnego) oraz materialy wytworzone przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, objęte klauzulą niejawności.

   Na etapie postępowania jurysdykcyjnego, powolując art. 184 § 8 k.p.k., obrońcy skarżącej 28 grudnia 2009 r. wystąpili do Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu o zlożenie przez Prokuratora do Sądu Okręgowego w Warszawie wniosku o uchylenie postanowienia w przedmiocie zachowania w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadków anonimowych. Obrońcy stwierdzili, że w okolicznościach tej konkretnej sprawy nie można mówić o istnieniu po stronie świadków uzasadnionej obawy niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia świadków i osób dla nich najbliższych, a ponadto że dekonspiracja funkcjonariusza pracującego jako agent operacyjny CBA nie może stanowić przeslanki nadania statusu świadka anonimowego. Wskazali, że tożsamość świadka nr 2 zostala ujawniona w mediach.

   Na rozprawie 5 stycznia 2010 r. obrońcy skarżącej zlożyli pismo skierowane do Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu bezpośrednio prokuratorowi oraz przekazali je do wiadomości sądu.

   Pismem z 12 stycznia 2010 r. naczelnik Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu przekazal wniosek obrońców wedlug wlaściwości do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie, uzasadniając, że w trakcie postępowania sądowego adresatem wniosków procesowych jest sąd rozpoznający sprawę, a prokurator jako oskarżyciel nie ma uprawnień do wydawania jakichkolwiek rozstrzygnięć procesowych.

   Pismem z 4 lutego 2010 r. obrońcy skarżącej bezpośrednio do Sądu Okręgowego w Warszawie zlożyli wniosek o uchylenie postanowienia w przedmiocie zachowania w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadków anonimowych, uzasadniając go analogicznie jak wcześniejszy wniosek do Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu.

   Jak podano w skardze konstytucyjnej Sąd Okręgowy w Warszawie w postanowieniu z 18 marca 2010 r. nie uwzględnil wniosku obrońców skarżącej z 4 lutego 2010 r. uzasadniając, że z wnioskiem takim nie wystąpil żaden z upoważnionych podmiotów, tj. prokurator lub świadek.

   Na rozprawie 17 maja 2010 r. jeden z obrońców wystąpil do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o dezanonimizację świadka nr 2. Sąd postanowieniem z 17 maja 2010 r. odmówil uchylenia postanowienia w przedmiocie zachowania w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka anonimowego. Postanowienie to zostalo dolączone do skargi konstytucyjnej.

   1.2. Zdaniem skarżącej art. 184 § 8 k.p.k. w zakresie, w jakim nie przyznaje oskarżonemu, analogicznie do prokuratora, prawa wystąpienia w postępowaniu sądowym z wnioskiem o uchylenie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka, narusza jej prawo do rzetelnego i

   3

   sprawiedliwego procesu karnego, opartego o zasadę kontradyktoryjności i równości broni stron procesu karnego, oraz prawo do obrony.

   Artykul 184 § 8 k.p.k. określa przeslanki uchylenia postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka anonimowego, jednocześnie upoważniając do wystąpienia z wnioskiem w tym przedmiocie prokuratora. Zdaniem skarżącej przepis ten przyznając takie...