Uchwała nº Z.U. 1995 / / 46; OTK1986-1995/t6/1995/cz2/46 of Trybunału Konstytucyjnego (Polska), November 14, 1995

• Resolution Date: November 14, 1995
• Issuing Organization: Trybunału Konstytucyjnego (Polska)

22

UCHWALA

z dnia 14 listopada 1995 r.

Sygn. akt W. 5/95

w sprawie ustalenia powszechnie obowiązującej wykladni art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przyslugujących żolnierzom zastępczej slużby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniolomach i zakladach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537)

Trybunal Konstytucyjny w pelnym skladzie:

Andrzej Zoll - przewodniczący i sprawozdawca

Zdzislaw Czeszejko-Sochacki

Tomasz Dybowski

Stefan J. Jaworski

Krzysztof Kolasiński

Wojciech Lączkowski

Ferdynand Rymarz

Jadwiga Skórzewska-Losiak

Wojciech Sokolewicz

Janusz Trzciński

Blażej Wierzbowski

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 14 listopada 1995 r. w trybie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (tekst jednolity Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470; zm. z 1993 r. Nr 47, poz. 213; z 1994 r. Nr 122, poz. 593; z 1995 r. Nr 13, poz. 59) wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o ustalenie powszechnie obowiązującej wykladni art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przyslugujących żolnierzom zastępczej slużby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniolomach i zakladach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537) przez wyjaśnienie:

czy dodatek ten przysluguje za caly okres przymusowego zatrudniania podjętego w latach 1949-1956, a więc również, gdy okres ten wykracza poza dzień 31 grudnia 1956 r.

u s t a l i l:

Dodatek pieniężny do emerytury lub renty, o którym mowa w art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przyslugujących żolnierzom zastępczej slużby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniolomach i zakladach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537) przysluguje żolnierzom wymienionym w art. 1 ust. 1 pkt 1 - za każdy pelny miesiąc trwania tej pracy,

którzy zostali powolani do odbycia zasadniczej slużby wojskowej w formie zastępczej slużby wojskowej przed 31 grudnia 1956 r., z wylączeniem tych żolnierzy, którzy po 1 stycznia 1957 r. ochotniczo kontynuowali zatrudnienie w kopalniach węgla, kamieniolomach i zakladach pozyskiwania oraz wzbogacania rud uranowych.

U z a s a d n i e n i e:

I

1. Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpil w dniu 12 maja 1995 r. z wnioskiem, uzupelnionym pismem z dnia 3 sierpnia 1995 r., o ustalenie powszechnie obowiązującej wykladni w celu usunięcia wątpliwości dotyczących interpretacji i wadliwego stosowania wobec niektórych grup żolnierzy art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przyslugujących żolnierzom zastępczej slużby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniolomach i zakladach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537) zwanej dalej ustawą.

   Podstawę wystąpienia Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem do Trybunalu Konstytucyjnego stanowią wplywające "liczne skargi obywateli, którzy powolani byli przed ostatnim dniem 1956 r. do zastępczej slużby wojskowej, pelnionej jako przymusowa praca w wymienionych w ustawie zakladach pracy, zaś jej ukończenie nastąpilo po dniu 1 stycznia 1957

   r. Istota wniosku sprowadza się do takiej interpretacji art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy, wedlug której osoby powolane do zastępczej slużby wojskowej i przymusowo zatrudniane w toku jej odbywania w tychże zakladach także po 1 stycznia 1957 r. korzystalyby z dodatku pieniężnego do emerytury lub renty, o ile ich wcielenie do jednostek zastępczej slużby wojskowej i przymusowe zatrudnianie nastąpilo przed 31 grudnia 1956 r. Kluczowe znaczenie ma zatem uznanie calego okresu zatrudnienia, w tym także przekraczającego datę 31 grudnia 1956 r., jako uprawniającego do korzystania z prawa do omawianego dodatku (także innych uprawnień zawartych w ustawie, nie wymienionych we wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich).

   Stosownie do art. 3 ustawy dodatek pieniężny jest przyznawany i wyplacany przez wlaściwy organ rentowy. Stanowi on 0,5% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, za każdy pelny miesiąc trwania pracy przymusowej, nie więcej jednak niż 10% tego wynagrodzenia (art. 2 ust. 1 ustawy). Podstawę przyznania dodatku stanowią...