Postanowienie SN Sąd Najwyższy z dnia , 21-01-2020. II DSI 75/19

• Presiding Judge: SSN Ryszard Witkowski
• Judgement Number: II DSI 75/19
• Date: 21 January 2020
• Court: Supreme Court (Poland)

Sygn. akt II DSI 75/19

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ryszard Witkowski (przewodniczący)

SSN Paweł Zubert

SSN Konrad Wytrykowski (sprawozdawca)

w sprawie przeciwko radcy prawnemu P. S. obwinionemu

o przewinienia dyscyplinarne określone w art. 64 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o

radcach prawnych (Dz.U.2018.2115 j.t.) w związku z art. 11 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki

Radcy Prawnego oraz w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach

prawnych w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego

po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej

na posiedzeniu w dniu 21 stycznia 2020 r.

postanowił:

I. na podstawie art. 193 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2

kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) oraz art. 33 ust. 3

ustawy z 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania

przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 2072 ze zm.)

przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawne:

„1. czy art. 439 § 1 pkt 1) ustawy z 6 czerwca 1997 r.- Kodeks

postępowania karnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1987 ze zm.)

rozumiany w ten sposób, że badanie, czy w wydaniu orzeczenia brała

udział osoba nieuprawniona, obejmuje badanie okoliczności

prawidłowości powołania sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej

Polskiej, w tym również na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, w

skład której wchodzą sędziowie wybrani w sposób przewidziany w art.

2

9a ustawy z 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (t.j.:Dz.

U. z. 2019 r. poz. 84 ze zm.) jest niezgodny:

1) z art. 45 ust. 1, w zw. z art. 173, w zw. z art. 175 ust. 1, w zw.

art. 178 ust. 1 i w zw. z art. 180 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej

Polskiej RP, a przez to z art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o

ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w

Rzymie 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i

8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U.z 1993 r., Nr 61, poz. 284)

i art. 19 ust. 1 akapit 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r.,

Nr 90, poz. 864/30 ze zm.),

2) z art. 179 Konstytucji w zw. z art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji

Rzeczypospolitej Polskiej?

2. czy art. 439 § 1 pkt 2) ustawy z 6 czerwca 1997 r.- Kodeks

postępowania karnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1987 ze zm.)

rozumiany w ten sposób, że badanie, czy sąd był nienależycie

obsadzony, dopuszcza badanie okoliczności prawidłowości powołania

sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również

na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie

określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie

ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw

(Dz. U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.), jest niezgodny:

1) z art. 45 ust. 1, w zw. z art. 173, w zw. z art. 175 ust. 1, w zw.

art. 178 ust. 1 i w zw. z art. 180 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej

Polskiej RP, a przez to z art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o

ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w

Rzymie 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i

8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U.z 1993 r., Nr 61, poz. 284)

i art. 19 ust. 1 akapit 2 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r.,

Nr 90, poz. 864/30 ze zm.),

2) z art. 179 Konstytucji w zw. z art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji

Rzeczypospolitej Polskiej?”

3

II. na podstawie art. 7301 § 1 w związku z art. 732 oraz art. 755

k.p.c. w związku z art. 36 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o

organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym,

zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego o udzielenie

zabezpieczenia poprzez:

1) wstrzymanie lub zawieszenie postępowań w sprawach

podlegających rozpoznaniu przed Sądem Najwyższym i sądami

powszechnymi, dotyczących skuteczności czynności sędziów Sądu

Najwyższego oraz statusu (mandatu) sędziego Sądu Najwyższego, w

szczególności w sprawie z przedstawionego w dniu 15 stycznia 20120

r. przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wniosku o

rozstrzygnięcie przez skład Sądu Najwyższego - Izbę Cywilną, Izbę

Karną oraz Izbę Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rozbieżności w

wykładni prawa występujących w orzecznictwie Sądu Najwyższego w

zakresie dotyczącym następującego zagadnienia prawnego:

„Czy udział w składzie sądu powszechnego, sądu wojskowego lub

Sądu Najwyższego osoby powołanej do pełnienia urzędu na

stanowisku sędziowskim przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w trybie

określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie

ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw

(Dz. U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.), prowadzi do naruszenia art. 45 ust. 1

Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 6 ust. 1 Konwencji o

Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r.

Nr 61, poz. 284 ze zm.) lub art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii

Europejskiej i art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, wskutek

czego, zależnie od rodzaju rozpoznawanej sprawy:

a) w postępowaniu karnym – osoba taka jest nieuprawniona do

orzekania (art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.) albo zachodzi przypadek

nienależytej obsady sądu (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.);