Wyrok SN Sąd Najwyższy z dnia , 25-05-2023. II NSKP 8/23

• Presiding Judge: SSN Janusz Niczyporuk
• Judgement Number: II NSKP 8/23
• Date: 25 May 2023
• Court: Board of Extraordinary Control and Public Affairs (Supreme Court)

II NSKP 8/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2023 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Paweł Czubik

SSN Aleksander Stępkowski

w sprawie z powództwa C. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

oraz z powództwa P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw

Publicznych w dniu 25 maja 2023 r.

skarg kasacyjnych tych powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie

z 31 grudnia 2020 r., sygn.VII Aga 889/19

1. oddala skargę kasacyjną C. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.;

2. oddala skargę kasacyjną P. spółki z ograniczoną

odpowiedzialnością z siedzibą w W.;

3. zasądza od C. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz

Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

kwotę 540 zł (pięćset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu

kosztów postępowania kasacyjnego;

II NSKP 8/23

2

4. zasądza od P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z

siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony

Konkurencji i Konsumentów kwotę 540 zł (pięćset

czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej również:

„Prezes UOKiK”, „Prezes Urzędu” lub „pozwany”) po przeprowadzeniu

postępowania przeciwko C. S.A. z siedzibą w W. (dalej: „C.” lub „powód”) oraz P. sp.

z o.o. z siedzibą w W. (dalej: P. lub powód) w sprawie stosowania praktyk

naruszających zbiorowe interesy konsumentów, decyzją z dnia 30 grudnia 2016 r.,

nr […]:

1. na podstawie art. 27 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie

konkurencji i konsumentów (tekst jedn. Dz.U. 2015, poz. 184 z późn. zm.,

dalej: „ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów”) oraz art. 33 ust. 6

tej ustawy w zw. z art. 7 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy

o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw

(tekst jedn. Dz.U. 2015, poz. 1634; dalej: „ustawa o zmianie ustawy o

ochronie konkurencji i konsumentów”) uznał za praktyki naruszające zbiorowe

interesy konsumentów działania podejmowane wspólnie przez C. oraz P.,

polegające na prezentowaniu w reklamach telewizyjnych oferty promocyjnej

[…] sugerującej, że możliwe jest uzyskanie pakietu usług

telekomunikacyjnych wraz z zestawem urządzeń elektronicznych w jednym

abonamencie za cenę 61 zł miesięcznie, podczas gdy w rzeczywistości nie

było możliwości zawarcia umowy na takich warunkach, a komunikat

objaśniający konieczność zawarcia dodatkowej umowy zakupu zestawu

urządzeń elektronicznych na raty i poniesienia opłat z tego tytułu (biorąc pod

uwagę zastosowaną wielkość czcionki, długość komunikatu oraz czas jego

ekspozycji) był nieczytelny dla przeciętnego konsumenta, a przez to reklama

mogła wprowadzać w błąd w zakresie rzeczywistej opłaty za oferowany

II NSKP 8/23

3

zestaw urządzeń elektronicznych i świadczonej usługi, co stanowiło

nieuczciwą praktykę rynkową, o której mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 3 pkt 5 ustawy

z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom

rynkowym (tekst jedn. Dz.U. 2007, nr 171, poz. 1206 z późn. zm., dalej:

„ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym”) i naruszenie

art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów i

stwierdził konieczność zaprzestania stosowania tych praktyk z dniem 24

grudnia 2014 r.;

2. na podstawie art. 106 ust. 1 pkt 4 oraz art. 33 ust. 6 ustawy o ochronie

konkurencji i konsumentów w zw. z art. 7 ustawy o zmianie ustawy o zmianie

ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) nałożył na:

1. C. karę pieniężną w wysokości 4 410 698 zł tytułu naruszenia zakazu, o

którym mowa w art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i

konsumentów, w zakresie opisanym w pkt I sentencji niniejszej decyzji;

2. P. karę pieniężną w wysokości 12 286 220 zł z tytułu naruszenia zakazu,

którym mowa w art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i

konsumentów, w zakresie opisanym w pkt I sentencji niniejszej decyzji;

3. na podstawie art. 27 ust. 4 w zw. z art. 26 ust. 2 ustawy o ochronie konkurencji

i konsumentów oraz art. 33 ust. 6 tej ustawy w zw. z art. 7 ustawy o zmianie

ustawy o ochronie konkurencji konsumentów nałożył na P. oraz C. obowiązek

publikacji w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia decyzji, na koszt tych

przedsiębiorców treści wskazanych przez Prezesa UOKiK oraz w sposób

wskazany przez Prezesa UOKiK.

Na skutek odwołań powodów od decyzji Prezesa UOKiK z dnia 30 grudnia 2016 r.,

nr […] Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej:

Sąd Okręgowy) wyrokiem z dnia 14 października 2019 r., XVII AmA 33/17 w pkt 1

oddalił odwołanie C. oraz w pkt 2 oddalił odwołanie P. oraz zasądził od C. i P.

na rzecz Prezesa UOKiK kwotę po 720 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Przedstawiając stan faktycznych sprawy Sąd Okręgowy wyjaśnił, że zasadniczy

problem kształtował się na tle akcji reklamowej prowadzonej przez C. oraz P., które

rozpowszechniały dwa spoty reklamowe o nazwie […], związane ze się świętami

Bożego Narodzenia. W spocie reklamowym, na ekranie pojawiał się obraz salonu, w